Eleman Bağlantıları

Yapının farklı öğeleri, adlarının, öğe sınıflarının, karşılık gelen düğümlerin, katı ofsetlerin, kuvvet/moment salınımlarının ve nihayetinde aktivasyon süresi/L.F.’nin açıklandığı Eleman Bağlantısı modülünde tanımlanır.

Her eleman içinde bir aktivasyon (ve deaktivasyon) zamanı/L.F. tanımlama imkanının sağlandığı belirtilmektedir. Varsayılan değerler, etkinleştirme için -1e20 (döngüsel itme analizini sağlamak için) ve devre dışı bırakma için 1e20'dir; bu, öğenin herhangi bir analizin başlangıcında etkinleştirildiği ve devre dışı bırakılmayacağı anlamına gelir.

Diğer tüm modüllerde olduğu gibi, kullanıcı yeni elemanlar ekleyebilir (ayrıca grafiksel giriş modunda) ve mevcut seçili elemanları kaldırabilir veya düzenleyebilir (modül düzenleme işlevlerine bakın). Buna ek olarak, Artırım ve Alt Bölme olanakları da eşit olarak mevcuttur.

Düğümlerde olduğu gibi, eleman artışı, mevcut elemanların "tekrarlanması" yoluyla yeni elemanların otomatik olarak üretilmesini sağlar. Düğüm koordinatları yerine, artan öğe düğümlerinin adlarının olması farkıyla, otomatik düğüm oluşturma ile hemen hemen aynı şekilde çalışır. Bu olanak, açıkça, eleman adlarının sayı (örneğin 100) veya kelime+sayı (örneğin elm20) biçimlerine uymasını gerektirir.

Eleman alt bölümü ise, kullanıcıya mevcut çerçeve elemanlarının kolay ve hızlı bir şekilde alt bölümlere ayrılması için bir araç sağlama amacına hizmet eder, böylece ağ yerelleştirilmiş alanlarda inceltilir (örneğin, yalnızca daha iri bir ağ ile ilk analiz çalıştırıldıktan sonra tespit edilen yüksek esnekliğe sahip olmayan bölgelerde analizin doğruluğunu artırmak için). Yeni dahili düğümlerin oluşturulması, yeni daha küçük öğelerin oluşturulması ve öğe bağlantısının güncellenmesi, program tarafından otomatik olarak gerçekleştirilir. Kullanıcılar, mevcut öğeleri, Öğe Alt Bölümünde tanımlandığı gibi, uzunluğu orijinal öğenin boyutunun yüzdesi olarak hesaplanan 2, 4, 5 ve 6 daha küçük bileşene bölebilir.

Aşağıda, SeismoStruct'ta bulunan her bir eleman tipi için bağlantı gereksinimlerine genel bir bakış verilmektedir.

Elastik ve inelastik (elastik olmayan) çerçeve elemenları - infrmDB, infrmFB, infrmFBPH, infrmDBPH, elfrm & elfrmH

Bu eleman türleri için, elemanın uç düğümlerini temsil eden, böylece uzunluğunu, uzaydaki konumunu ve yönünü (yerel eksen 1) tanımlayan iki düğüm tanımlanmalıdır. Burada açıklandığı gibi, elemanın kesitinin (yerel eksenler 2 ve 3) oryantasyonunu tanımlamak için bir dönüş açısı veya üçüncü bir düğüm gereklidir. Kullanıcılara, bu üçüncü eleman düğümünün tanımında yapısal düğüm yerine, dönüş açısını veya yapısal olmayan bir düğümü kullanmaları tavsiye edilir. Aynı düzlemde konumlandırılan tüm kiriş-kolon elemanlarının üçüncü düğüm tanımında aynı yapısal olmayan düğümün kullanılması tavsiye edilir (global ve yerel eksen sistemleri tartışmasına bakınız).

Ek olarak, her çerçeve elemanı için sırasıyla Düğüm 1 ve 2'ye dX, dY ve dZ için bir değer atayarak Rijit ofset uzunluklarını (global koordinatlarda) belirtmek mümkündür. Ayrıca, kullanıcılar bir veya daha fazla eleman serbestlik derecesini (kuvvetler veya momentler) eklemlerden 'serbest bırakabilir'. Moment/kuvvet salıvermelerinin her zaman eleman yerel koordinat sisteminde belirtildiğine dikkat edilmelidir.

Dolgu panel elemanı - infill

Bu eleman tipi için dört düğüm tanımlanmalıdır. Bunlar, dolgu panelinin köşelerine karşılık gelir, sol alt köşeden başlayarak saat yönünün tersine sırayla girilmelidir ve tümü aynı düzleme ait olmalıdır. Panelin 1, 2 ve 5 numaralı iç payandalarının daha sonra birinci ve üçüncü düğümlerini bağlayanlar olacağı, ikinci ve dördüncü panel köşelerini birleştirmek için ise 3, 4 ve 6 numaralı iç payandaların yapılacağı belirtilmelidir.

Esnek olmayan kiriş elemanı - truss

Bu eleman tipi için, genellikle yapısal elemanların uçlarına karşılık gelen iki düğümün tanımlanması gerekir (yani, her bir yapısal eleman için bir kafes elemanı), eleman kararsızlığını modellemeye ihtiyaç olmadıkça, bu durumda iki veya daha fazla kafes elemanı (bir başlangıç kusuru dahil olmak üzere) üye başına kullanılmalıdır.

Duvar elemanı - masonry

Bu eleman türleri için, elemanın uç düğümlerini temsil eden, böylece uzunluğunu, uzaydaki konumunu ve yönünü (yerel eksen 1) tanımlayan iki düğüm tanımlanmalıdır. Global ve yerel eksenler sisteminde açıklandığı gibi, elemanın enine kesitinin (yerel eksen 2 ve 3) oryantasyonunu tanımlamak için bir dönüş açısı veya üçüncü bir düğüm gereklidir.

Ek olarak, her bir duvar elemanı için sırasıyla Düğüm 1 ve 2'ye dX, dY ve dZ için bir değer atayarak Rijit ofset uzunluklarını (global koordinatlarda) belirtmek mümkündür.

Raf elemanları - rack & rackH

Kabuk elemanı - shell4

Bu eleman tipi için dört düğüm tanımlanmalıdır. Bunlar kabuk elemanın köşelerine karşılık gelir, sol alt köşeden başlayarak saat yönünün tersine sırayla girilmelidir ve hepsi aynı düzleme ait olmalıdır.

Bağlantı elemanları - linlink, NLlink, ssilink1, ssilink2, bearing 1 & bearing 2

Bu eleman tipi için dört düğüm tanımlanmalıdır. İlk ikisi, öğenin son düğümleridir ve tüm bağlantı öğelerinin başlangıç uzunluğu sıfıra eşit olduğundan, başlangıçta çakışık olmalıdır. İkinci koşul ayrıca, yerel ekseni (1) tanımlamak için üçüncü bir düğümün gerekli olduğunu ima eder, bu eksenin deformasyondan sonraki yöneliminin, ilk yönelimi ve öğenin ilk düğümünün global dönüşü tarafından belirlendiğine dikkat çeker. Dördüncü düğüm, küresel ve yerel eksen sistemlerinde açıklanan konvansiyonu izleyerek yerel eksenleri (2) ve (3) tanımlamak için kullanılır. Üçüncü ve dördüncü bir düğümün tanımı yerine, kullanıcılar basitçe 'varsayılan' anahtar sözcüğünü kullanabilir; bu, yerel eksen-1'in X küresel ekseni boyunca ve yerel eksen-3'ün Z küresel ekseni boyunca olduğu anlamına gelir. Kullanıcıların üçüncü ve dördüncü eleman düğümlerinin tanımında yapısal olmayan düğümleri kullanmaları tavsiye edilir.

Toplu kütle eleman - lmass

Bu eleman tipi için tek bir düğüm tanımlanmalıdır. Her kat için bir eleman uygulamaların çoğu için (dikey uyarma ve eksenel kiriş deformasyonunun ihmal edilebilir olduğu durumlarda) yeterli doğruluğu sağlamasına rağmen, yatay uyarıma maruz kalan bina çerçevelerinde, her bir kiriş-kolon bağlantısına bir toplu eleman atamak alışılmıştır. Öte yandan, köprüleri analiz ederken, daha sıkı bir yaklaşım gerekmedikçe, güverte atalet kütlesini iskele-güverte kavşak düğümlerinde yoğunlaştırmak yaygındır [örn. Casarotti ve Pinho, 2006].

Dağıtılmış kütle elemanı - dmass

Bu eleman tipi için, genellikle yapısal elemanların uçlarına (yani her kolon, kiriş, vb. için bir dkütle elemanı) karşılık gelen iki düğümün tanımlanması gerekir, eğer çok büyük yer değiştirmeler beklenmiyorsa, bu durumda iki veya daha fazla dağıtılmış kütle elemanı üye başına istihdam edilmelidir.

Dashpot sönümleme elemanları - dashpt & NLdashpt

Bu eleman tipi için tek bir düğüm tanımlanması gerekir (dashpot'un ikinci düğümünün yere sabitlendiği varsayılır).

Notlar

Çok kaba bir sonlu eleman ağı, belirli tepki şekillerini/mekanizmalarını doğru bir şekilde yeniden üretmenin imkansızlığına yol açabilirken, abartılı bir ağ iyileştirmesi (Örneğin. enine kesit yüksekliklerinden çok daha küçük uzunlukta çerçeve elemanları ile sonuçlanır), gereksiz uzun analizlere ve bazı durumlarda daha az kararlı çözümlere yol açabilir. Bu nedenle, kullanıcılara, uygulamaya karar verdikleri ağ iyileştirme düzeyi konusunda iyi dengelenmiş ve muhakeme edilmiş kararlar vermeleri, ideal olarak doğruluk, sayısal kararlılık ve analiz çalışma süreleri arasındaki optimum denge noktasını tanımlamak için hassasiyet çalışmaları yürütmeleri tavsiye edilir.
En fazla 50000 eleman tanımlanabilir.
Kullanıcılar, yine bu ve diğer modüllerde bulunan çoklu seçim ve düzenleme özelliklerinden yararlanarak, örneğin çok sayıda elemanda kullanılan yapısal olmayan düğümü tek bir işlemle değiştirebilirler.