Yükleme aşamaları

İtme analizinde, uygulanan yükleme genellikle düşey (z) yönde kalıcı yer çekimi yüklerinden ve bir ya da iki yatay yönde (x & y) artımsal yüklerden oluşur. Burada da belirtildiği gibi, verilen her hangi bir analiz adımdaki (i) artımsal yüklerin değeri Pi kullanıcı tarafından Uygulanan Yükler modülünde tanımlanan nominal değeri P0 ile o adımdaki yük faktörünün  çarpımıdır:

Yük faktörünün  analiz boyunca artırılması ya da diğer bir deyişle itme analizinde kabul edilen yükleme methodu Yükleme Aşamaları modülünde tam olarak tanımlanmıştır. Aşağıda belirtildiği gibi, sınırsız sayıda yükleme/çözüm aşaması, SeismoStruct'a varolan üç farklı itme kontrol tipinin değişik kombinasyonlarının uygulanmasıyla tanımlanabilir.

Belirtmekte fayda vardır ki, artımsal yükleme P kuvvet veya deplasmanlardan oluşabilir, böylelikle hem kuvvete-dayalı hem de yer değiştirmeye-dayalı itme analizi çalıştırılabilir. Açıkçası, bir çok durum için, kuvvetlerin uygulanması yer değiştirme artımsal yüklerinin kullanımına tercih edilir. Çünkü, daha gelişmiş bir analiz tipi olan adaptif itme analizi uygulanmamışsa, bir yapının deformasyonunu önceden tanımlı bir şekille sınırlamak gerçek davranış özelliklerini gizleyebilir (örn. yumuşak-kat). Bu sebeple, aşağıda açıklandığı üzere, adaptif olmayan itme analizindeki en yaygın yükleme stratejisi davranış kontrollü kuvvete-dayalı itmedir:

Notlar

  1. Kullanıcılar, Tertip Ekle düğmesini kullanarak bir çok durum için geçerli olabilecek tipik yükleme aşaması tertipleri ekleyebilirler.  Fakat, bu özelliğin kullanılabilmesi için her hangi bir yükleme aşamasının hali hazırda tanımlanmamış olması gerekmektedir.
  2. Varolan üç farklı kontrol aşama tipinin değişik kombinasyonlarının uygulanmasıyla sınırsız sayıda yükleme/çözüm aşamasının tanımlanabildiği tekrar belirtilmelidir. Örneğin, kullanıcı istediği takdirde:
    a) itme yüklerini, her biri için farklı artımsal adımlar kullanarak iki ya da daha fazla yük kontrol aşamasında uygulayabilir (örn. akma-öncesi evrede daha büyük adım, inelastik evrede daha küçük adım),
    b) 3D bir modeli itmede bir çok aşama kullanabilir; ilk olarak bir yönde, sonra başka bir yönde, sonra tekrar ilk yönde vs.,
    c) yapıyı art arda döngülerle itip çekerek tekrarlı itme analizi uygulayabilir (fakat Statik zaman-tanım alanı analizi yöntemi bu tür durumlar için daha iyi uyarlanmıştır)
  3. Hiç bir kalıcı yükün olmadığı durumlarda bile, yapıda her hangi bir yere sıfır yük vektörü uygulamak faydalı olabilir. Böylelikle, başlangıçtaki kalıcı yük adımı uygulanabilir ve sonuç olarak itme eğrisi orijinden başlamaya "zorlanarak" biraz "daha zarif" bir eğri oluşur.