Yük kontrol aşaması

Bu tip yükleme/çözüm aşamasında, kullanıcı hedef yük çarpanını (Uygulanan Yükler modülünde tanımlanan tüm nominal yüklerin çarpılarak hedef yüklerin elde edildiği faktör) ve artımsal uygulama için hedef yük vektörünün bölüneceği artırım sayısını belirler.

Sonuç olarak, yük faktörü , 0 ile hedef yük çarpanının değeri arasında değişir. İlk adım artırımı  hedef yük çarpanının artırım sayısına oranıdır. 'nın değeri sadece belirli bir adımda çözüm yakınsanamadığında değişir; bu durumda yük faktörünün artırımı yakınsamaya ulaşılıncaya kadar azalır ve daha sonra tekrar başlangıçtaki değerine dönmeye çalışır (detaylı bilgi için otomatik adım ayarlamaya bakınız). Aşama, hedef yüklemeye ulaşıldığında veya yapısal ya da nümerik göçme oluştuğunda sonlanır.

Eğer kullanıcı artımsal yükleri kuvvet olarak tanımladıysa, kuvvete-dayalı itme uygulanır. Yük faktörü, doğrudan uygulanan kuvvet vektörüne uygulanır ve onu en üst kapasite noktasına kadar ölçeklendirmede kullanılır. Ayrıca, kullanıcı en üst nokta-sonrası (post-peak) yumuşama davranışını yakalamak isterse, o zaman davranış veya otomatik davranış aşamasının yük kontrollerine eklenmesi gerekir (program otomatik olarak bir aşamadan diğerine geçiş yapacaktır). Bu tip bir yükleme/çözüm stratejisi, kullanıcının yük vektörünün artırımını ve yapıya uygulanma şeklini doğrudan kontrol etmesi gerektiği durumlarda uygulanır. 

Diğer taraftan, eğer kullanıcı yükleri deplasman olarak tanımladıysa, yer değiştirmeye-dayalı itme kullanılıp, deplasman yük vektörü artımsal olarak yapıya uygulanır. Bu tip bir yükleme/davranış stratejisi, kullanıcının analizin her aşamasında yapının deforme olmuş şeklini doğrudan kontrol etmek istediği durumlarda uygulanır. Fakat, bu stratejinin uygulanması genellikle tercih edilmez. Bunun nedeni, bir yapının deformasyonunu önceden tanımlı bir şekille sınırlamak gerçek davranış özelliklerini gizleyebilir (örn. yumuşak kat), tabi eğer daha gelişmiş bir analiz tipi olan adaptif itme analizi uygulanmazsa.

Notlar

1. Bir kuvvete-dayalı yük kontrol aşaması (+ bir davranış kontrol aşaması) uygulandığında, kuvvet-yer değiştirme (deplasman) eğrisi noktaları genellikle düzensiz olarak sonuçlanır. Büyük kuvvet artırımlarının küçük deplasman adımlarına denk geldiği pik öncesi kısmın nokta yoğunluğu daha fazla olurken, göreceli olarak küçük kuvvet artırımlarının büyük deplasman adımlarına denk geldiği pik sonrası kısmın nokta yoğunluğu daha seyrek olur. Böyle bir sorunu çözmek veya etkisini azaltmak için davranış kontrol aşaması kullanılmalıdır. 
2. Uygulanan yüklerin deplasman olduğu durumlarda, program otomatik olarak ilk artırımın değerini ayarlar; yapılan ayarlama sonunda yer çekimi kaynaklı deplasmanlara eklenen bu değer ilk artırım sonunda başlangıçta öngörülen hedef deplasmanına eşit olur. Diğer bir deyişle, örneğin kullanıcı 100 artırımda uygulanacak 200 mm'lik bir kat yer değiştirmesi uygulamak isterse ve eğer yer çekimi kaynaklı yükler yatayda 0,04 mm'lik bir deplasmana neden oluyorsa, o zaman deplasman yük artırımları 1,96, 2,0, 2,0, ..., 2,0 olacaktır. Fakat, bu ayarlama sadece yer çekimi kaynaklı deplasmanların öngörülen ilk yatay yük artırımından düşük olduğu durumlar için geçerlidir. Eğer bu durum sağlanmıyorsa (ör: disp_gravt=2,07), o zaman deplasman artırımlarının hepsi aynı ve (200-2,07)/100=1,9793'e (açıkça daha az 'zarif' bir değer) eşit olacaktır.