Κόμβοι

Στο SeismoStruct είναι διαθέσιμοι δύο τύποι κόμβων: δομικοί και μη-δομικοί.

Δομικοί Κόμβοι
Είναι όλοι οι κόμβοι στους οποίους συνδέεται ένα στοιχείο οποιοδήποτε τύπου. Στο SeismoStruct, δεν είναι δυνατό να εκτελέσετε οποιουδήποτε τύπου ανάλυση αν ένας κόμβος που έχει οριστεί ως ’δομικός’ δεν έχει τουλάχιστον ένα στοιχείο συνδεδεμένο σε αυτόν. Με άλλα λόγια, οι δομικοί κόμβοι είναι όλοι εκείνοι στους οποίους έχουν οριστεί βαθμοί ελευθερίας και συμπεριλαμβάνονται στο σχηματισμό του μητρώου δυσκαμψίας και στα διανύσματα φορτίου/μετακίνησης.

Μη-δομικοί κόμβοι
Είναι κόμβοι που δεν περιλαμβάνονται στην επίλυση της κατασκευής αλλά συνήθως χρειάζονται για να ορίσουν τον προσανατολισμό των τοπικών αξόνων συγκεκριμένων τύπων στοιχείων (όπως περιγράφεται στη συνδεσιμότητα στοιχείων). Σε αυτόν τον τύπο κόμβων δεν μπορεί να συνδεθεί κανένα στοιχείο κανενός τύπου και επίσης είναι εμφανές ότι οι δομικοί κόμβοι μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως σημείο αναφοράς στον ορισμό αυτών των τοπικών αξόνων, και συνήθως προκύπτει πού πιο απλό και σαφές να διατηρήσουν αυτό το ρόλο οι αντίστοιχοι μη-δομικοί κόμβοι. Οι χρήστες μπορούν να ανατρέξουν στο κεφάλαιο σύστημα καθολικών και τοπικών αξόνων για μια πιο βαθιά ανάλυση σε αυτό το θέμα. Ως προεπιλογή οι μη δομικοί κόμβοι δεν είναι ορατοί στην 3D απεικόνιση του μοντέλου, κάτι που μπορεί εύκολα να τροποποιηθεί μέσω μιας αλλαγής στις ρυθμίσεις απεικόνισης.

Όπως σε όλες τις υπόλοιπες ενότητες, ο χρήστης μπορεί να προσθέσει νέους κόμβους (επίσης μέσω του κουμπιού Γραφική Εισαγωγή Δεδομένων) και να αφαιρέσει/επεξεργαστεί τους υφιστάμενους επιλεγμένους. Οι κόμβοι μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με τις ονομασίες τους ή τις συντεταγμένες τους x-, y- ή z-. Αν ο χρήστης κάνει κλικ μια φορά στην επικεφαλίδα της αντίστοιχης στήλης, αύξουσα σειρά υιοθετείται, ενώ αν χρησιμοποιηθεί ένα δεύτερο κλικ, οι κόμβοι ταξινομούνται σε φθίνουσα σειρά (δείτε την λειτουργία Επεξεργασίας για περισσότερες λεπτομέρειες στην ταξινόμηση δεδομένων).

Η ενότητα Κόμβοι περιλαμβάνει επίσης μια λειτουργία Προσαύξησης όπου ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει νέους κόμβους μέσω ‘επανάληψης’ των υφιστάμενων. Αυτό γίνεται επιλέγοντας τους κόμβους που θα αποτελέσουν τη βάση της προσαύξησης, πατώντας το κουμπί Προσαύξησης (προσδιορίζοντας την προσαύξηση στην ονομασία των συντεταγμένων του κόμβου(ων) και τελικά αποφασίζοντας τον αριθμό των ‘Επαναλήψεων’ που θα γίνουν. Προκειμένου να γίνει καλύτερα αντιληπτή αυτή η διαδικασία παρουσιάζεται παρακάτω παράδειγμα:

1. Επιλογή των υπαρχόντων κόμβων
   κόμβος10: (0, 0, 3)
   κόμβος20: (5, 0, 3)
2. Παράμετροι προσαύξησης
   Ονομαστική προσαύξηση: 100
   x-προσαύξηση: 5
   y-προσαύξηση: 0
   z-προσαύξηση: 3
   επαναλήψεις: 3
3. Αυτόματη δημιουργία κόμβων
   κόμβος110: (_5, 0, 6) [από "επανάληψη" 1]
   κόμβος120: (10, 0, 6) [από "επανάληψη" 1]
   κόμβος210: (10, 0, 9) [από "επανάληψη" 2]
   κόμβοςe220: (15, 0, 9) [από "επανάληψη" 2]
   κόμβος310: (15, 0, 12) [από "επανάληψη" 3]
   κόμβος320: (20, 0, 12) [από "επανάληψη" 3]

Σημειώσεις

1. Μια πολύ σημαντική λειτουργία η οποία μπορεί να αποδεχτεί ιδιαίτερα χρήσιμη στους χρήστες, είναι η ικανότητα αλλαγής ενός τύπου συντεταγμένων μέσω μιας απλής διαδικασίας, κάνοντας μια πολλαπλή επιλογή και ανοίγοντας το πλαίσιο διαλόγου Επεξεργασία. Αυτό μπορεί να είναι πολύ βολικό, για παράδειγμα, όταν κάποιος πρέπει να αλλάξει τις y-συντεταγμένες όλων των κόμβων ενός πλαισίου που πρόκειται να μετακινηθούν σε μια διαφορετική θέση στο χώρο.
2. Ένα μέγιστο όριο 50000 κόμβων έχει οριστεί ως ο μέγιστος αριθμός κόμβων και στοιχείων για ένα μοντέλο στο SeismoStruct.
3. Όταν οι χρήστες ορίζουν μη–δομικούς κόμβους με πολύ μεγάλες συντεταγμένες και μετά ενεργοποιούν την προβολή αυτών των κόμβων, το μοντέλο αναπόφευκτα θα σμικρυνθεί σε ένα πολύ μικρό μέγεθος προβολής. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό το σενάριο, οι χρήστες πρέπει (i) να φέρουν τους μη-δομικούς κόμβους πιο κοντά στην κατασκευή, (ii) να απενεργοποιήσουν την προβολή των τελευταίων ή (iii) να μεγεθυνθούν χειροκίνητα κάθε φορά που η 3D απεικόνιση ανανεώνεται.