Συμβουλές για την Επίλυση Προβλημάτων Σύγκλισης

Παρακάτω δίνεται μια πλήρης λίστα των μηνυμάτων που παράγονται από τον επιλυτή του SeismoStruct σε περίπτωση απόκλισης, μαζί με τα πιθανά μέτρα που μπορεί να λάβει ο χρήστης, ώστε να συγκλίνει η ανάλυση.

Προτείνεται ένας αριθμός βημάτων για την επίλυση προβλημάτων σύγκλισης. Συνίσταται στους χρήστες να:

  • Εφαρμόσουν την αυτόματη προσαρμογή για τις νόρμες στην καρτέλα Κριτήρια Σύγκλισης των Ρυθμίσεων Έργου του προγράμματος.
  • Επιλέξουν να δουν τα προβλήματα Σύγκλισης στην Διαχείριση Αποτελεσμάτων μέσω του Ρυθμίσεις Έργου>καρτέλα Κριτηρίων Σύγκλισης. Η απεικόνιση των θέσεων της κατασκευής (στοιχεία ή κόμβοι) όπου εμφανίζονται οι δυσκολίες σύγκλισης, παρέχει σημαντικές πληροφορίες για την κατανόηση των αιτιών της απόκλισης (π.χ. μη επαρκώς οπλισμένες δοκοί που δεν μπορούν να αντέξουν τα φορτία βαρύτητας, στοιχεία με πολύ μεγάλες απαιτήσεις παραμορφώσεων, όπως κοντά υποστυλώματα ή συζευγμένες δοκοί κ.α.)
  • Απενεργοποιήσουν την επιλογή ‘Να μην επιτρέπονται δυνάμεις στοιχείου εκτός ισορροπίας σε περίπτωση elm_ite’ τόσο για στοιχεία βάσει δύναμης (infrmFB και infrmFBPH) όσο και στοιχείων φέρουσας τοιχοποιίας στην καρτέλα Στρατηγική Επαναλήψεων Στοιχείου των Ρυθμίσεων Έργου.
  • Μειώσουν την τιμή Μέγιστης Μετακίνησης pushover στο 2% γενικά. Αυτή η τιμή δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1.00 ή 1.20% για ψηλά κτίρια και για δύσκαμπτα κτίρια με μεγάλα τοιχία.
  • Ορίσουν 50 με 100 βήματα για την ανάλυση Pushover στη γενική περίπτωση. Αυτή η τιμή μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω σε περιπτώσεις που αναμένεται σημαντική φόρτιση.
  • Αλλάξουν την παραμόρφωση θραύσης/λυγισμού για υλικά χάλυβα σε μια πολύ μεγάλη τιμή (π.χ. 1) στην ενότητα Υλικών. Όταν ξεπερνιέται η παραμόρφωση θραύσης/λυγισμού για υλικά χάλυβα, η ράβδος απενεργοποιείται και οδηγεί σε μια απότομη πτώση της αντοχής του κτιρίου και προβλήματα σύγκλισης. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπως στις συζευγμένες δοκούς, όπου οι παραμορφώσεις είναι τεράστιες. Είναι πολύ πιθανό ότι, αν ξεπεραστεί αυτό το επίπεδο παραμόρφωσης, οι ράβδοι να απενεργοποιηθούν (θεωρείται ως θραύση) και οι δοκοί να μην μπορούν να φέρουν κανένα φορτίο βαρύτητας και η σύγκλιση δεν μπορεί να επιτευχθεί.
  • Αλλάξουν τον τύπο στοιχείου για όλα τα κοντά στοιχεία (π.χ. κοντά υποστυλώματα, και δοκοί σύζευξης), από την ενότητα Κατηγορίες Στοιχείων, από infrmFBPH ή infrmFB σε infrmDB. Σημειώνεται ότι ο τύπος στοιχείου infrmDB γενικά παρέχει αποδεκτή ακρίβεια μόνο για κοντά μέλη. Για αυτό, αν εφαρμόζεται σε κοντά μέλη, αυτό δεν επηρεάζει τα αναλυτικά αποτελέσματα, ενώ τυπικά οδηγεί σε σημαντικές βελτιώσεις στη σύγκλιση και στη συνολική σταθερότητα της ανάλυσης.
  • Αυξήσουν τον μέγιστο αριθμό επαναλήψεων σε 70, τον αριθμό των επανυπολογισμών δυσκαμψίας σε 60 και την επανάληψη απόκλισης σε 60 στην καρτέλα Καθολικής Στρατηγικής Επαναλήψεων των Ρυθμίσεων του Έργου.
  • Χρησιμοποιήσουν τον ελαστικό πλαισιακό τύπο στοιχείου για συζευγμένες δοκούς που προκαλούν προβλήματα σύγκλισης. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ελευθερίες ροπών των στοιχείων πρέπει να ελευθερωθούν επιλέγοντας τα σχετικά πεδία για τους βαθμούς ελευθερίας M2a, M3a, M2b και M3b, μέσω των ιδιοτήτων στοιχείου από την ενότητα Τοπολογίας Στοιχείου, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η δημιουργία πλαστικών αρθρώσεων στα άκρα των συζευγμένων δοκών.
  • Αυξήσουν τις τιμές των νορμών σύγκλισης από την καρτέλα Κριτηρίων Σύγκλισης από τις ρυθμίσεις του Έργου του προγράμματος.
  • Αυξήσουν την ακαμψία των άκαμπτων διαφραγμάτων σε 1.0E+13 μέσω της καρτέλας Συζευγμένων Δεσμεύσεων των Ρυθμίσεων Έργου.
  • Αν τα μηνύματα απόκλισης της ανάλυσης είναι κυρίως Max_Tol ή elm_tol αυξήστε την τιμή  Μέγιστης Ανοχής σε 1e40 στην καρτέλα Καθολική Στρατηγική Επαναλήψεων των Ρυθμίσεων Έργου.
  • Αυξήσουν τον αριθμό των ινών για τα τοιχία στο παράθυρο Ιδιοτήτων Κατηγοριών στοιχείων μέσα από την ενότητα Κατηγορίες Στοιχείων.
  • Για ψηλότερα κτίρια απενεργοποιήστε την επιλογή ‘Με θεώρηση Γεωμετρικών Μη-Γραμμικοτήτων’ στην καρτέλα Ανάλυσης των Ρυθμίσεων Έργου.

Επιπλέον:

  • Προτείνεται στους χρήστες να ελέγχουν τα τελευταία 2-3 βήματα της ανάλυσης με προβλήματα σύγκλισης προκειμένου να καταλάβουν και να επιλύσουν τους λόγους της απόκλισης. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να συμβουλεύονται την σελίδα Λεπτομέρειες Σύγκλισης της Διαχείρισης Αποτελεσμάτων. Επίσης η εκτέλεση μιας ιδιομορφικής ανάλυσης με το ίδιο μοντέλο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στον εντοπισμό του προβλήματος (π.χ. εντοπισμός μιας δοκού που είναι κοντά, αλλά όχι συνδεδεμένη, σε παρακείμενο υποστύλωμα, και συμπεριφέρεται σαν πρόβολος, χωρίς να μπορεί να φέρει τα κατακόρυφα φορτία).
  • Σημειώνεται ότι τα στοιχεία που δημιουργούν τα προβλήματα σύγκλισης δεν είναι κατ’ ανάγκη εκείνα που αναλαμβάνουν σημαντική φόρτιση. Είναι εκείνα που στο τρέχον βήμα αντιμετωπίζουν εφαπτομενική αλλαγή της παραμορφωσιακής τους κατάστασης παραμόρφωσης και εσωτερική ανακατανομή φορτίων. Γι’ αυτό κάποιες φορές τα στοιχεία που αστοχούν μπορεί να αυξήσουν σημαντικά τα φορτία στα παρακείμενα στοιχεία, προκαλώντας δυσκολίες στη σύγκλιση,  σε αντίθεση με τα στοιχεία που αστόχησαν, τα οποία συγκλίνουν εύκολα.
  • Η αφαίρεση του συνεργαζόμενου πλάτους των δοκών θα μπορούσε επίσης να επιλεγεί μέσω της απενεργοποίησης της επιλογής ‘Θεώρηση Συνεργαζόμενων Πλατών’ στην καρτέλα Ρυθμίσεων Προσομοιωτή Κτιρίου μέσα στον Προσομοιωτή Κτιρίου. Η εισαγωγή ορθογωνικών αντί σχήματος-Τ δοκών, μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε πιο σταθερές λύσεις, όμως πρέπει να σημειωθεί ότι η αφαίρεση του ενεργού πλάτους της πλάκας αποδυναμώνει την δοκό και μπορεί να καθιστά τις ελαφρώς οπλισμένες δοκούς ανεπαρκείς να φέρουν τα κατακόρυφα φορτία και συνεπώς να οδηγήσει σε νέα προβλήματα σύγκλισης.