Geometrik Nonlineerite

SeismoStruct içerisinde büyük deplasmanlar/dönmeler ile eleman eksenine göreceli olarak büyük bağımsız şekil değiştirmeler (ikinci mertebe etki ya da P-D olarak da bilinir) Correia and Virtuoso [2006] tarafından geliştirilen ve kodlanan bir formulasyonla hesaba katılır. 

Uyarlanan formulasyon, kolon ve kiriş elemanlarında büyük yer değiştirmeler ve üç boyutlu dönmelerin kinematik olarak dönüştürülmesi esasına dayanır. Dolayısıyla, böyle bir formulasyon elemanların bağımsız davranışlarını ve geometrik nonlineeritenin rijitlik matrisine olan doğal etkisini doğru ve kesin olarak modeller.

Genel anlamda anlatılması gerekirse, uyarlanan formulasyon; eleman eksenine göre küçük şekil değiştirmelerin düğümlerde oluşan büyük yer değiştirme ve dönmelere karşı gelemeyeceğini varsayar.

Kiriş ve kolon elemanlarının lokal koordinatlarındaki altı temel serbestlik derecesi   ve bunlara karşılık gelen kesit tesitleri  şeklinde tanımlanır ve aşağıdaki figürde gösterildiği gibidir.

Notlar

1. Kolon veya kiriş elemanlarının bağlı oldukları uç düğüm noktalarına göreceli olarak büyük şekil değiştirmeleri beklendiği durumlarda, bu etkiyi hesaba katabilmek için genellikle eleman başına 2-3 parça yeterli gelmektedir; bu sayı bir çok durum için yeterli olmaktadır.
2. Tekil ayakların analizinde tarafsız eksenin ağırlık merkeziyle çakışık olmadığı durumlarda geometric nonlineerite de eklenirse gerçekçi olmayan eksenel yük düzeyleri elde edilebilir.