Στάθμες Επιτελεστικότητας (Ευρωκώδικες)

Σύμφωνα με την ενότητα 2.1 του EN1998-3, οι στάθμες επιτελεστικότητας αφορούν την κατάσταση της κατασκευής η οποία έχει υποστεί βλάβη, που ορίζεται από τρεις στάθμες επιτελεστικότητας, δηλαδή τις Οιονεί Κατάρρευση (NC), Σημαντικές Βλάβες (SD) και Περιορισμένες Βλάβες (DL).

Στάθμη Επιτελεστικότητας Οιονεί Κατάρρευσης (NC)
Η στάθμη επιτελεστικότητας Οιονεί Κατάρρευσης (NC) σύμφωνα με τον EN 1998-3, είναι η κατάσταση, στην οποία η βλάβη στην κατασκευή είναι κοντά σε σημείο κατάρρευσης και πιθανότατα δεν θα επιβιώσει από άλλο σεισμό, έστω και μεσαίας έντασης. Η κατασκευή είναι βαριά κατεστραμμένη με χαμηλή υπολειπόμενη πλευρική αντοχή και ακαμψία, αν και τα κατακόρυφα στοιχεία εξακολουθούν να είναι ικανά να αντέχουν κατακόρυφα φορτία. Τα περισσότερα μη δομικά στοιχεία έχουν καταρρεύσει και υπάρχουν μεγάλες μόνιμες μετακινήσεις. Το κατάλληλο επίπεδο προστασίας επιτυγχάνεται, επιλέγοντας μια σεισμική δράση με περίοδο επαναφοράς 2475 ετών που αντιστοιχεί σε πιθανότητα υπέρβασης 2% σε 50 χρόνια.

Στάθμη Επιτελεστικότητας Σημαντικές Βλάβες (SD)
Η στάθμη επιτελεστικότητας Σημαντικών Βλαβών (SD), σύμφωνα με τον EN 1998-3, είναι η κατάσταση της κατασκευής,  στην οποία η βλάβη είναι σημαντική, αλλά μπορεί να αντέξει μετασεισμικές δονήσεις μέτριας έντασης, αν και είναι πιθανό να μην είναι οικονομικά αποδοτικό να επισκευαστεί. Υπάρχει υπολειπόμενη πλευρική αντοχή και ακαμψία, και τα κάθετα στοιχεία είναι ικανά να αντέχουν τα κατακόρυφα φορτία. Τα μη δομικά μέλη είναι κατεστραμμένα, αν και τα χωρίσματα και οι τοιχοπληρώσεις δεν έχουν αστοχήσει εκτός πεδίου. Υπάρχουν μέτριες μόνιμες μετακινήσεις. Το κατάλληλο επίπεδο προστασίας επιτυγχάνεται επιλέγοντας σεισμική δράση με περίοδο επαναφοράς 475 ετών που αντιστοιχεί σε πιθανότητα υπέρβασης 10% σε 50 χρόνια.

Στάθμη Επιτελεστικότητας Περιορισμένες Βλάβες (DL)
Η στάθμη επιτελεστικότητας Περιορισμένων Βλαβών (DL), σύμφωνα με τον EN 1998-3, είναι η κατάσταση της κατασκευής,  στην οποία η βλάβη είναι ασήμαντη και δεν χρειάζεται κανένα μέτρο επισκευής. Η κατασκευή είναι ελαφρώς κατεστραμμένη, με δομικά στοιχεία χωρίς σημαντικές βλάβες, που διατηρούν τις ιδιότητες αντοχής και ακαμψίας τους. Τα μη δομικά στοιχεία, όπως τα χωρίσματα και οι τοιχοπληρώσεις, μπορεί να παρουσιάσουν βλάβες, αλλά η ζημιά θα μπορούσε να επισκευασθεί οικονομικά. Οι μόνιμες μετακινήσεις είναι αμελητέες. Το κατάλληλο επίπεδο προστασίας επιτυγχάνεται επιλέγοντας σεισμική δράση με περίοδο επαναφοράς 225 ετών που αντιστοιχεί σε πιθανότητα υπέρβασης 20% σε 50 χρόνια.

Τα Εθνικά Παραρτήματα του Ευρωκώδικα, καθορίζουν εάν θα χρησιμοποιηθούν και οι τρεις στάθμες επιτελεστικότητας, δύο από αυτές ή μόνο μία.