Τύπος Ανάλυσης (Προφίλ Πλευρικής Φόρτισης ή Δημιουργία Επιταχυνσιογραφήματος)

Στο SeismoBuild είναι διαθέσιμες τόσο οι γραμμικές όσο και οι μη γραμμικές μέθοδοι ανάλυσης για την δομική αποτίμηση. Μπορούν να επιλεγούν οι Γραμμική Στατική και Γραμμική Δυναμική ανάλυση, καθώς και να χρησιμοποιηθούν και οι δύο πιο ακριβείς μέθοδοι αποτίμησης υφιστάμενων κτιρίων, η μη γραμμική στατική ανάλυση (Pushover) και η μη γραμμική δυναμική ανάλυση χρονοϊστορίας. .

Γραμμική Στατική Ανάλυση
Τα διαφορετικά μοτίβα φορτίου που θα εφαρμοστούν στη κατασκευή ορίζονται σε αυτήν την ενότητα με δύο τρόπους:

• Ο πρώτος τρόπος είναι επιλέγοντας ένα από τα προεπιλεγμένα μοτίβα όπως ορίζονται από τους Κώδικες, δηλαδή (i) Βασικοί Συνδυασμοί, (ii) Ευρωκώδικας 8, (iii) ASCE 41-23, (iv) NTC- 18, (v) ΚΑΝ.ΕΠΕ. και (vi) TBDY. Επιλέγοντας ένα από αυτά τα σχήματα θα επιλεγούν τα κατάλληλα μοτίβα φόρτισης.
• Ο δεύτερος τρόπος είναι να επιλεγούν μεμονωμένα μοτίβα φόρτισης που ορίζονται από το χρήστη από τα αντίστοιχα πλαίσια ελέγχου. Οι χρήστες μπορούν να αποφασίσουν για την ταυτόχρονη ή μη εφαρμογή των πλευρικών αυξημένων φορτίων στις δύο οριζόντιες κατευθύνσεις (μονοαξονικά ή διαξονικά μοτίβα φορτίου) και την ύπαρξη ή όχι μονής ή/και διπλής εκκεντρότητας.

Γραμμική Δυναμική Ανάλυση
Η μέθοδος είναι κάπως πιο περίπλοκη από την ΓΣΑ, αφού το μοτίβο των πλευρικών δυνάμεων δεν είναι πλέον αυθαίρετο, αλλά υπολογίζεται ως συνδυασμός των ιδιομορφών των διαφορετικών τρόπων δόνησης της κατασκευής.

Ανελαστική Στατική Ανάλυση (Pushover)
Σε αυτή την ενότητα καθορίζονται με δύο τρόπους οι διαφορετικές διατάξεις φορτίου που θα εφαρμοστούν στην κατασκευή:

• Ο πρώτος τρόπος είναι η επιλογή ενός συνδυασμού κατανομών φόρτισης όπως ορίζονται από τους Κανονισμούς, δηλαδή (i) Βασικοί Συνδυασμοί, (ii) Ευρωκώδικας 8, (iii) ASCE 41-23, (iv) NTC-18, (v) ΚΑΝ.ΕΠΕ. και (vi) TBDY. Επιλέγοντας ένα από αυτά , επιλέγονται τα κατάλληλα πρότυπα επιβολής φορτίου, σύμφωνα με τον αντίστοιχο Κανονισμό.
• Ο δεύτερος τρόπος είναι η επιλογή μεμονωμένων κατανομών φόρτισης, που ορίζονται από το χρήστη από τα αντίστοιχα πλαίσια ελέγχου. Οι χρήστες μπορούν να αποφασίσουν για την κατακόρυφη κατανομή φορτίων (ομοιόμορφη ή/και ιδιομορφική), την ταυτόχρονη ή μη εφαρμογή των πλευρικών αυξανόμενων φορτίων στις δύο οριζόντιες κατευθύνσεις (μονοαξονική ή διαξονική φόρτιση) και την ύπαρξη ή όχι Μονής και/ή Διπλής εκκεντρότητας.

Η μέγιστη σχετική μετατόπιση μεταξύ των ορόφων στις διευθύνσεις X και Y, καθώς και τα βήματα ανάλυσης στις διευθύνσεις X και Y, ορίζονται επίσης εδώ.

Ανελαστική Δυναμική Ανάλυση
Κατά την επιλογή αυτού του τύπου ανάλυσης πρέπει να καθοριστεί η μέθοδος δημιουργίας των επιταχυνσιογραμμάτων που θα χρησιμοποιηθούν στην ανάλυση.

Εάν επιλεγεί μία από τις τρεις μεθόδους δημιουργίας τεχνητού επιταχυνσιογραφήματος, εμφανίζεται η ενότητα Δημιουργίας Τεχνητών Επιταχυνσιογραφημάτων. Ο χρήστης μπορεί να επιλέξει τον αριθμό των τεχνητών επιταχυνσιογραφημάτων που θα δημιουργηθούν, τις ρυθμίσεις του στοχευόμενου φάσματος (ελάχιστη και μέγιστη περίοδος για αντιστοίχιση και τον συντελεστή κλιμάκωσης για το καθορισμένο στοχευόμενο φάσμα), τις ρυθμίσεις επιταχυνσιογραφήματος (βήμα και διάρκεια χρόνου), καθώς και τον αλγόριθμο δημιουργίας.

Τρεις μέθοδοι είναι διαθέσιμες προς το παρόν στο SeismoBuild για την προσομοίωση τεχνητών κινήσεων εδάφους:

• Δημιουργία & Προσαρμογή Συνθετικού Επιταχυνσιογραφήματος [Hallodorson & Papageorgiou, 2005]
• Δημιουργία Τεχνητού Επιταχυνσιογραφήματος [Gasparini & Vanmarcke, 1976], η οποία είναι η προεπιλεγμένη επιλογή
• Δημιουργία & Προσαρμογή Τεχνητού Επιταχυνσιογραφήματος

Οι μέθοδοι Δημιουργίας Τεχνητού Επιταχυνσιογραφήματος και Δημιουργίας & Προσαρμογής Τεχνητού Επιταχυνσιογραφήματος βασίζονται στην προσαρμογή μιας χρονοϊστορίας, που έχει δημιουργηθεί με τυχαία μαθηματική διαδικασία, σε ένα φάσμα στόχο. Η προσαρμογή βασίζεται στο περιεχόμενο συχνότητας χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μετασχηματισμού Fourier και η προσαρμογή στη δεύτερη μέθοδο γίνεται στον τομέα συχνότητας. Μόνο το φάσμα στόχος απαιτείται για τη δημιουργία ενός επιταχυνσιογραφήματος και στις δύο περιπτώσεις.

Αντίθετα, για τη δημιουργία συνθετικών επιταχυνσιογραφημάτων απαιτείται κάποια βασική γνώση του γεωτεκτονικού περιβάλλοντος και των εδαφικών συνθηκών της περιοχής/τοποθεσίας ενδιαφέροντος. Το τεχνητό επιταχυνσιογράφημα ορίζεται ξεκινώντας από ένα συνθετικό και προσαρμόζει το περιεχόμενο συχνότητάς του χρησιμοποιώντας τη μέθοδο μετασχηματισμού Fourier. Αυτή η μέθοδος είναι σε θέση να παρέχει καλά αποτελέσματα, αλλά έχει το μειονέκτημα των επιπλέον δεδομένων εισαγωγής εκτός από το στοχευόμενο φασματικό σχήμα (καθεστώς σεισμού, κοντινό ή μακρινό πεδίο, το αναμενόμενο μέγεθος σεισμού, την απόσταση από την πηγή και τις συνθήκες του εδάφους).

Εκτός από την επιλογή μίας από τις τρεις προαναφερθείσες μεθόδους δημιουργίας τεχνητών επιταχυνσιογραφημάτων, υπάρχει η επιλογή φόρτωσης πραγματικών επιταχυνσιογραφημάτων χωρίς προσαρμογή.

Η δυνατότητα χρήσης μόνο της Χ ή μόνο της Υ συνιστώσας του επιταχυνσιογραφήματος, κατά την εκτέλεση δυναμικής ανάλυσης χρονοϊστορίας στην Ανελαστική Δυναμική Ανάλυση, είναι επίσης διαθέσιμη σε όλες τις παραπάνω μεθόδους.