Κατηγοριοποίηση Σεισμικής Επικινδυνότητας (NTC μόνο)

Η Κατηγοριοποίηση Σεισμικής Επικινδυνότητας (προσδιορίζεται μόνο στον NTC) είναι ένας δείκτης που αντιστοιχεί στην κλίμακα του σεισμικού κινδύνου στον οποίο είναι εκτεθειμένο ένα κτίριο, και κυμαίνεται από G (υψηλότερη σεισμική επικινδυνότητα) σε A+ (χαμηλότερη σεισμική επικινδυνότητα). Ορίζεται ως ο χειρότερος από δύο μερικούς δείκτες, την αναμενόμενη μέση ετήσια απώλεια (Expected average annual loss-PAM) και τον δείκτη Προστασίας Ζωής (Life Safety Index (IS-V)). Για τον υπολογισμό των προαναφερόμενων δεικτών οι λόγοι PGA για τις στάθμες επιτελεστικότητας Προστασίας Ζωής και Περιορισμένες Βλάβες απαιτούνται, οπότε αυτές οι στάθμες επιτελεστικότητας πρέπει να επιλεχθούν στην ενότητα Προδιαγραφές Κανονισμού/Στάθμες επιτελεστικότητας. Η επιλογή των σταθμών επιτελεστικότητας Επιπέδου Λειτουργικότητας και Οιονεί Κατάρρευσης δεν είναι υποχρεωτική, όμως εφόσον επιλεγούν αυτές, η διαδικασία θα καταλήξει σε πιο ακριβή κατηγοριοποίηση. Οι χαμηλότερες υπολογισμένες τιμές των λόγων PGA για όλους τους τύπους ελέγχου και τις αναλύσεις pushover λαμβάνονται υπόψη στην κατηγοριοποίηση της Σεισμικής Επικινδυνότητας. Πληροφορίες για αυτές τις παραμέτρους μπορούν να βρεθούν στους αντίστοιχους Ιταλικούς Κανονισμούς.